به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا به نقل از خبرافلاک، حضرت امام خمینی نیز (ره) با بینش بصیرتی و آگاهی از اهمیت نقش ارتش در عرصه تقویت قدرت دفاعی و بازدارندگی کشور در تاریخ 29 فروردین سال 58 با صدور پیامی تاریخی خطاب به ملت، بنیان ارتش جمهوری اسلامی ایران را بنا نهادند.
ارتش در عرصههای مختلف و آمادگیهای همهجانبه سازمانی نیروی زمینی، پدافند، هوایی و دریایی با اتمام قوا پایبندیاش را بهنظام مقدس جمهوری اسلامی ثابت کرد و بهعنوان بازوی توانمند انقلاب در جهت پیشبرد اهداف ایران اسلامی با ایثاروفداکاری مجاهدتهای فراوانی را انجام داده است.
در همان نخستین روزهای تشکیل ارتش دشمنان قسمخورده این نظام با تبلیغات گسترده مبنی بر ازهم پاشیدن پایههای حاکمیت بهویژه ارتش منظم ایران و دمیدن در شیپور شوم تفرقه و انحلال ارتش توسط گروهکهای فریبخوردهٔ داخلی، این ایده خام را در ذهن سرکردگان ارتش بعث عراق به وجود آورد که با حمایت جهان خواران شرق و غرب، به جمهوری اسلامی ایران حمله کنند.
آنان با خیال واهی فتح سهروزهٔ تهران، سرنگون کردن نظام نوپای اسلامی و الحاق قسمتی از سرزمین مقدس ما به خاک خود، از مرزهای خلیج همیشه فارس گرفته تا قلههای سرفراز مریوان، به این آبوخاک هجوم آوردند.
با استفاده از مهرههای فریبخوردهٔ استکبار چون بنیصدر خائن و اصل غافلگیری، توانستند بخشی از این سرزمین را هرچند بهصورت کوتاهمدت به تصرف درآورند.
اما استکبار جهانی و نوکر سرسپردهاش صدام، در محاسبات کور خود جایگاه جامعهای هوشیار و پیرو ولایت را که متشکل از مردمی هدفمند و جوانانی پرشور و انقلابی است، در نظر نگرفته بودند.
آنها با کمک برنامه ریزان خود، حمله به ایران از جهاتی درست و دقیق برنامهریزی و از جهاتی نیز بیپایه و اساس محاسبه کرده بودند.
این محاسبات از آن جهات درست بود که ایران را دارای ارتشی با سازمانی مشخص و قدرتی معین که سلاحهایی با ویژگیهای خاص خود را دارد و از پاکسازی بعد انقلاب بهشدت آسیبدیده است، اما آنچه از آن غافل بودند، قدرت رهبری و بهکارگیری سایر منابع انسانی مانند جوانان انقلابی و استفاده از فنون نظامی و فناوری جنگی و امکان ترکیب تواناییهای بالقوه از سوی جمهوری اسلامی ایران بود.
لذا همان ارتش آسیبدیده – بهزعم آنان – که بدنهٔ آن را غیرتمندان مؤمن همین سرزمین تشکیل میدادند در روزهای اولیه تجاوز، باهمتی مردانه و با انجام بیش از 22 عملیات پدافندی و آفندی تا پایان سال 1359، راه را بر دشمن بست و تا رسیدن جوانانی که برای دفاع از آرمانهای انقلاب و در اطاعت از فرمان رهبری آن حاضر بودند بدون هیچ پرسشی به میدان مبارزه و جهاد بیایند و علیرغم مشاهدهٔ پیکرهای پارهپاره شدهٔ همزمان خود، اشتیاقشان به شهادت و مانده بر پیمانی که با رهبری انقلاب بسته بودند، افزوده میگشت؛ توطئه دشمن را در نطفه خفه کرد.
پسازآن نیز با اجرای بیش از 90 عملیات مستقل و شرکت در عملیاتهای مشترک دیگر تا پایان جنگ مردانه ایستاد و تاکنون نیز حافظ مرزهای این مرزوبوم هست.
حضور گسترده، مستمر و چشمگیر چندین ساله، و تقدیم بیش از 48 هزار شهید ارتشی در عرصههای حماسه و شرف، حراست و دفاع از مرزهای زمینی، هوایی، دریایی و کیان نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران خود شاهدی صادق بر این مدعاست.
امروز ارتش مقتدر جمهوری اسلامی با فرماندهی حکیمانه حضرت امام خامنهای (مدظلهالعالی) علاوه بر حفظ امنیت داخلی و تمامیت ارضی در خارج از مرزهای این مرزوبوم افتخار و امنیت را برای هر ایرانی به ارمغان آورده است.
گواه این مدعا حماسه سازی دلاور مردان تکاور ارتشی در دفاع از حرم عقیله بنیهاشم حضرت زینب کبری (س) است که طی همین روزهای اخیر شهادت غرورآفرین فرزندان این مرزوبوم شهید «ستوان دوم محسن قیطاسلو»، ستوان دوم «شهید مجتبی یداللهی منفرد»، سروان «شهید مرتضی زرهرند» از تکاوران تیپ 258 شهید پژوهنده شاهرود و سرهنگ «شهید مجتبی ذوالفقار نسب» فرمانده رکن دوم تیپ ۴۵ تکاور شوشتر از شهدای ارتش ایران در سوریه بودند که بار دیگر روحیه والای جهادی معنوی جوانان عزیز ارتشی را به رخ همگان کشید.
آنان ندای رهبر خود را به جانودل لبیک گفتهاند و در همهٔ صحنهها با شور و شوق جانفشانی کردند؛ آنان مصداق بارزی هستند از قوامین که فرمان ((فاستقم کما امرت)) را به گوش جان شنیدهاند و زمزمهٔ لبهایشان ((یا لیتنی کنت معکم)) است و در افق آرزوهایشان ((فافوز فوزاَ عظیما)) را میبینند و جز به رضای خالق هستی راضی نبودند.
آنان مسافران کوی دوست هستند کهبرگ سبز اقامت دردبار ((عند ربهم یرزقون)) را از یار گرفته و در جمع گروه (راضیهً مرضیه)) بهسوی بهشت رضوان شتافتند.
یاد و خاطره تمامی شهدای ارتش جمهوری اسلامی را گرامی میداریم.